Ιστορία Προσανατολισμού, 6ο κριτήριο, Α΄ κεφ.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ (Ανθρωπιστικών σπουδών) Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ.

 ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ, Α΄ κεφ
6ο κριτήριο αξιολόγησης
                                                                                               Παπατσίρος Απόστολος
                                                                                                         Φιλόλογος
                                                      ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΟΜΑΔΑ Α΄:

1. Να δώσετε το περιεχόμενο των ακόλουθων όρων:
α. Φεντερασιόν
β. Προστατευτισμός στην οικονομία (1932).
                                                                                           Μονάδες 10

2. Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν με την ένδειξη Σωστό ή Λάθος δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί σε κάθε πρόταση:
α) Η διχοτόμηση του χαρτονομίσματος ήταν μια μορφή εσωτερικού αναγκαστικού δανείου.
β) Η ενσωμάτωση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα αποτέλεσε σημείο αναφοράς για το εργατικό κίνημα.
γ) Το αγροτικό ζήτημα προκάλεσε τις ίδιες εντάσεις που γνώρισαν η Ισπανία, η Βουλγαρία κα. χώρες.
δ) Το κόστος των Βαλκανικών πολέμων ξεπεράστηκε με τη μέθοδο διακανονισμού ¨κλήριγκ¨.
ε) Η Εθνική Τράπεζα ιδρύθηκε το 1927 και λειτούργησε ένα χρόνο αργότερα.
                                                                                           Μονάδες 15

3. Ποιοι λόγοι εξηγούν την καθυστέρηση της εμφάνισης και ανάπτυξης του εργατικού
    κινήματος στην Ελλάδα κατά τον 19ο αιώνα σε σχέση με άλλες χώρες;
                                                                                           Μονάδες 12

4. Γιατί ο δανεισμός των Συμμάχων προς την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου
    Πολέμου χαρακτηρίστηκε ιδιόμορφος; Τι πέτυχε η χώρα τότε;
                                                                                           Μονάδες 13

ΟΜΑΔΑ Β΄:

1. Αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις και τα σχετικά χωρία του παρακάτω κειμένου:
α. Να εξηγήσετε τους στόχους και τα αποτελέσματα της αγροτικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου το 1917.
β. Να αποτιμήσετε ειδικότερα τη σημασία της ίδρυσης συνεταιρισμών για την επιτυχία της αγροτικής μεταρρύθμισης του 1917.

     «Η αγροτική μεταρρύθμιση του Βενιζέλου ήταν το πιο ριζοσπαστικό μέτρο που είχε εφαρμοστεί ως τότε στην Ελλάδα ... Άλλαξε ριζικά τις σχέσεις της ιδιοκτησίας της γης, γενικεύοντας το σύστημα της μικρής οικογενειακής ιδιοκτησίας ...
      Η αγροτική μεταρρύθμιση και ο συνακόλουθος τεμαχισμός της γης συνοδεύτηκαν από αύξηση επενδύσεων στην αγροτική παραγωγή, με τη μορφή πιστώσεων, και από την ταχεία εξέλιξη του συνεταιριστικού κινήματος, που αποσκοπούσε αφενός στην προστασία των μικρών παραγωγών και αφετέρου στη μεγαλύτερη ασφάλεια των επενδύσεων στην αγροτική οικονομία. Το βασικό θεσμικό πλαίσιο για την οργάνωση των συνεταιρισμών δημιουργήθηκε το1914. Οι συνθήκες που δημιούργησε ο πόλεμος έδωσαν στο συνεταιριστικό κίνημα μεγάλη ώθηση. Τα προβλήματα που είχαν σχέση με τη διακίνηση προϊόντων, την παραδοσιακή εκμετάλλευση του μικρού παραγωγού από τους μεσάζοντες, την έλλειψη κεφαλαίων και τους τοκογλυφικούς όρους δανειοδοτήσεως που επικρατούσαν στην ελεύθερη αγορά, έκαναν ακόμη πιο αισθητή την ανάγκη συλλογικής ασφάλειας που πρόσφεραν οι συνεταιρισμοί».  
                                                             (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ', σ.76)

                                                                                                        Μονάδες 25
2. Αντλώντας στοιχεία από την ακόλουθη πηγή και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις να απαντήσετε στα εξής ερωτήματα:
α. Ποιες μεγάλες επενδύσεις έγιναν στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου;
β. Ποιοι ήταν οι λόγοι που τις ευνόησαν;

     «Η ανάπτυξη των δομών της εγχώριας αγοράς, η οποία επιτελέστηκε στην Ελλάδα μετά το 1922 υπό την αιγίδα του κράτους, ήταν στο βάθος το κίνητρο που επέφερε στη χώρα μας τη συρροή με κάθε μορφή των ξένων κεφαλαίων. Η οικονομική σταθεροποίηση, που άρχισε από το 1924 στην Ελλάδα και κατέληξε στην νομισματική σταθεροποίηση του 1928 και στην εξυγίανση του πιστωτικού συστήματος, ήταν το κυριότερο επιχείρημα που έπεισε τους ξένους χρηματοδότες να τοποθετήσουν κεφάλαια στην Ελλάδα. Αυτό έγινε όχι μόνο με τη μορφή προσφυγικών δανείων, αλλά και με δάνεια που απέβλεπαν στη χρηματοδότηση δημόσιων έργων, αποξηραντικών, υδρευτικών ή ακόμη επέκταση του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου. Τα δημόσια έργα ήταν ένας χώρος για επικερδείς τοποθετήσεις κεφαλαίου, αφού η οικονομική γενικά δραστηριότητα αναπτυσσόταν όσο το ισοζύγιο πληρωμών και τα δημοσιονομικά διατηρούνταν σε ισορροπία. Παράλληλα, η ανάπτυξη της αγοράς και η βελτίωση του κλίματος των επενδύσεων προσείλκυσαν στην Ελλάδα, από τα μέσα της δεκαετίας 1920-1930, και ξένα ιδιωτικά κεφάλαια, είτε σε απευθείας παραγωγικές επενδύσεις είτε για τη χρηματοδότηση ελληνικών ιδιωτικών επιχειρήσεων. Το ύψος του ιδιωτικού δανεισμού από το εξωτερικό, κατά την περίοδο 1922-1932 έφθασε περίπου τα 108 εκ. δολάρια, ήτοι το 20% του συνολικού (δημόσιου και ιδιωτικού) εξωτερικού χρέους».
                                                           (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ', σ. 336)
                                                                                                   Μονάδες 25

                                                        Καλή επιτυχία...