Ανορεξία: Εκούσια πείνα

                                                                                              Παπατσίρος Απόστολος
                                                                                                        φιλόλογος
                                                   Ανορεξία: Εκούσια πείνα                                                        

    Μοιάζει οξύμωρο σχήμα, σε μια εποχή αφθονίας σαν τη δική μας, τώρα που έχουμε όλα τα αγαθά του θεού και ζούμε με όλες τις ανέσεις και τις φροντίδες των δικών μας, να υπάρχουν θάνατοι από ανορεξία. Και είναι τραγικό να σκεφτεί κανείς ότι την ίδια στιγμή, κάποια παιδιά στον ¨όμορφο και αγγελικά πλασμένο κόσμο μας¨ πεθαίνουν από πείνα. Και το τραγικότερο είναι πως δεν πεθαίνουν παιδιά από πείνα μόνο στην υποσαχάρια Αφρική, όπως ξέραμε εδώ και πολλά χρόνια, αλλά και στον ¨αναπτυγμένο¨ κόσμο. Οι θάνατοι από πείνα σήμερα δεν είναι βέβαια ανεκτοί, είναι ωστόσο κατανοητοί λόγω υπερπληθυσμού και φτώχειας. Οι θάνατοι όμως που δεν είναι ανεκτοί, ούτε και κατανοητοί είναι από ανορεξία.

Τι είναι η ανορεξία;

   Είναι η νευρική διαταραχή του πεπτικού συστήματος, που προκαλείται από την εκούσια ατροφία δηλαδή την εξαντλητική δίαιτα των νέων κοριτσιών κυρίως. Το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μόνο τα κορίτσια-μοντέλα γνωστών ¨οίκων μόδας¨ ή δημοφιλή πρόσωπα του θεάματος και της τηλεόρασης, όπως νομίζουν κάποιοι, αλλά και πολλά περισσότερα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, εφηβικής κυρίως ηλικίας, που επιβιώνουν μόνο χάρις την υποστήριξη ειδικών και τη φροντίδα των δικών τους. Η ανορεξία δεν είναι δηλαδή ένα διατροφικό πρόβλημα ή μια προφανής αδυναμία νέων ανθρώπων να αυξήσουν τη μυϊκή και οστική τους μάζα, αλλά ένα ευρύτερο κοινωνικό φαινόμενο, που προσλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις πλέον, στις κοινωνίες της καταναλωτικής ευημερίας. Οι λόγοι βεβαίως που προκαλούν αυτή τους την αφύσικη συμπεριφορά είναι πρωτίστως ψυχολογικοί και σχετίζονται με το ιδιαίτερο περιβάλλον, οικογενειακό και κοινωνικό, που ζουν.

Που οφείλεται η ανορεξία;

   Τα ανορεκτικά άτομα διακατέχονται από μια εμμονή για τη διατήρηση της λεπτότητας του σώματος ή τη δημιουργία της τέλειας σιλουέτας με τις ιδανικές αναλογίες επιδιώκοντας την απώλεια βάρους με εξαντλητική δίαιτα. Πρόκειται δηλαδή για έναν καθημερινό ψυχαναγκασμό κι έναν συνειδητό υποσιτισμό του ατόμου, μόνο και μόνο για λόγους εμφάνισης. Το πρόβλημά τους είναι καθαρά ψυχολογικό και έχει να κάνει με την ανασφάλεια και το φόβο απόρριψης που βιώνουν (χαμηλή αυτοεκτίμηση) ή τα φιλόδοξα επαγγελματικά τους σχέδια, αν πρόκειται για νεαρές έφηβες-μοντέλα (ναρκισσισμός - τελειομανία).

¨Το σύνδρομο της κούκλας Barbie¨:

   Τα περισσότερα κορίτσια στον κόσμο μεγάλωσαν παίζοντας στα αθώα παιδικά τους χρόνια με μια κούκλα Barbie. Δεν υπήρχε κορίτσι που να μην πήρε στα χέρια του, να μη χτένισε ή να μη στόλισε το παιδικό της δωμάτιο με μια Barbie. Το πιο αγαπημένο δώρο και παιχνίδι των κοριτσιών ήταν πάντα μια Barbie. Η λεπτοκαμωμένη κούκλα με τις τέλειες ανατομικές αναλογίες έγινε σιγά-σιγά από αθώο παιδικό παιχνίδι και πρότυπο ιδανικής ομορφιάς για τα μικρά κορίτσια, μια έμμονη ιδέα, που εξελίχθηκε μετά σε εφηβική επιθυμία και σε κάποιες περιπτώσεις ¨ψύχωση¨ για τον κόσμο της ομορφιάς και των μοντέλων.

    Παράλληλα τα παιδιά αυτά έβλεπαν ότι το ενδιαφέρον της τηλεόρασης και των περιοδικών μόδας και ¨life style¨ μονοπωλούσαν τα ψηλόλιγνα μοντέλα. Έτσι καλλιεργήθηκε στο αθώο παιδικό μυαλό πολλών κοριτσιών αυτή η κουλτούρα της ¨τελειότητας¨ του σώματος, ο ναρκισσισμός και η φιλοδοξία καριέρας στο μόντελινγκ και μπήκαν για τα καλά οι θερμιδομετρητές στη ζωή τους, με τις εντατικές δίαιτες και τους ειδικούς διατροφολόγους, ενώ πλήθαιναν παράλληλα και οι επισκέψεις στον αισθητικό. Ο ¨φόβος της ζυγαριάς¨ γινόταν καθημερινός εφιάλτης, αν έπαιρναν όχι κάποια κιλά, αλλά γραμμάρια παραπάνω και η δίαιτα τους γινόταν ακόμα πιο αυστηρή. Για να μη βάλουν βάρος πολλά από αυτά τα κορίτσια έφταναν στο σημείο μετά από κάθε γεύμα να προκαλούν οι ίδιες εμετό ή να χρησιμοποιούν καθαρτικά, αν και υπέφεραν από προφανή εξάντληση και αβιταμίνωση.

Το αποκρουστικό αποτέλεσμα:

   Το αποτέλεσμα της νευρικής ανορεξίας είναι η ολική διαταραχή του μεταβολισμού, που προκαλεί την απώλεια βάρους, τη φυσική αδυναμία και καχεξία σε σημείο αποστέωσης και μια σειρά από συμπτώματα όπως η αφυδάτωση, η υποθερμία, η υπόταση, η αστάθεια, η τριχόπτωση, η αϋπνία, η κατάθλιψη, η απομόνωση κα. Το πιο οδυνηρό αποτέλεσμα της ανορεξίας όμως δεν είναι τα λιπόσαρκα κορμιά και τα σκελετωμένα πρόσωπα των παιδιών αυτών, αλλά η συνήθης τελική τους κατάληξη δηλαδή ο θάνατος.

Παράλληλα κείμενα:

    Από την τρυφερή ηλικία των δεκατριών, η Ιζαμπέλ Καρό πάλευε να σώσει τον εαυτό της από μια από τις πιο ύπουλες ασθένειες των σύγχρονων κοινωνιών. Δυστυχώς όμως, η νευρική ανορεξία σκότωσε τελικά το όμορφο μοντέλο από την Γαλλία, στην νεαρή ηλικία των 28. Στις 17 Νοεμβρίου 2010, η γλυκιά Ιζαμπέλ, άφησε την τελευταία της πνοή, τελείως αποσκελετωμένη και αποδυναμωμένη. Σύμφωνα με την ελβετική ενημερωτική ηλεκτρονική εφημερίδα "20 Λεπτά", τα ακριβή αίτια του θανάτου της δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά. Η ίδια κατηγορούσε την προβληματική παιδική της ηλικία για όλα όσα έπαθε. Η μητέρα της, είχε πει ότι όταν ήταν μικρή, ήταν πολύ καταθλιπτική λόγω της απουσίας του πάτερα της. «Πέρασε όλη την παιδική ηλικία της απομονωμένη», είχε αναφέρει η μητέρα του μοντέλου πριν μερικά χρόνια. Και ενώ η μητέρα κατηγορούσε την απουσία του συζύγου της για την κατάσταση της Ιζαμπέλ, η ίδια η Καρό, είχε εξομολογηθεί ότι έφταιγε κυρίως η μητέρα της.«Είχα μια περίπλοκη και επίπονη παιδική ηλικία. Ο μεγαλύτερος φόβος της μητέρας μου ήταν να μην μεγαλώσω. Κάθε μέρα μετρούσε το ύψος μου και δεν με άφηνε να βγω από το σπίτι γιατί έλεγε ότι ο καθαρός αέρας κάνει τα παιδιά να μεγαλώσουν. Ήταν πολύ τραυματικό», είχε αναφέρει σε συνέντευξη της Ιζαμπέλ, σοκάροντας την κοινή γνώμη.

    Μόλις πριν τρία χρόνια, η όμορφη κοπέλα έδινε τη μάχη τη ζωή της, προσπαθώντας να ξεφύγει από τα πλοκάμια της ανορεξίας. Η Καρό είχε γίνει τότε γνωστή σε όλο τον κόσμο για την συμμετοχή της σε μεγάλη καμπάνια κατά της φονικής αυτής ασθένειας. Οι γυμνές φωτογραφίες του διάσημου Ολιβιέρο Τοσκάνι, σόκαραν όλο τον κόσμο και πολλοί ήταν εκείνοι που τις χαρακτήρισαν απωθητικές. Το σκελετωμένο κορμί της, τα βαθουλωμένα μάτια και τα προτεταμένα δόντια της Ιζαμπέλ ενοχλούσαν όλους όσους έβλεπαν τις φωτογραφίες… το σίγουρο όμως είναι ότι έστελναν το μήνυμά τους! Η Ιζαμπέλ Καρό ήθελε να βοηθήσει τα κορίτσια όλου του κόσμου, που έχουν σταματήσει να τρώνε για να μοιάζουν με μοντέλα και να τους δείξει με τον πιο απλό τρόπο ότι η ανορεξία σκοτώνει. "Θέλω να αφυπνίσω τις συνειδήσεις αυτών που δεν γνωρίζουν ότι εάν δεν τρως, αρρωσταίνεις και πεθαίνεις", είχε πει τότε η Καρό. Τελικά, πέρασε το μήνυμα, με τον πλέον τραγικό τρόπο… τον θάνατό της. Η αντίστροφη μέτρηση για την Καρό είχε αρχίσει το 2006, όταν το μοντέλο έπεσε σε κώμα αφού είχε φτάσει να ζυγίζει μόλις 25 κιλά με ύψος 1,65. Λίγο καιρό μετά το θάνατό της, τον Ιανουάριο του 2011, η μητέρα της θα αυτοκτονήσει από το βάρος των τύψεων για τον θάνατο της κόρης της.                                Εφημερίδα Το ¨ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ¨